در ایران عملاً تروریسم زیست محیطی از طریق غارت و تخریب فزاینده منابع زیست محیطی و اکولوژیکی بلحاظ فعالیتهای سودجویانه ارگان های دولتی و شرکتهای سپاه پاسداران و بنیادهای مذهبی همراه با بی کفایتی مدیریت متولیان حفاظت از محیط زیست و‌منابع آب در حال وقوع است، بطوری که در شهرها نه هوای سالم برای تنفس وجود دارد و نه آب آشامیدنی تمیز و کافی برای مایحتاج روزانه زندگی مردم.

پس از وقوع سیلاب اخیر و انباشته شدن گل و لای در مسیر انتقال آب که منجر به تخریب زیرساخت های سیستم های قدیمی و نا کافی شبکه و تصفیه آبرسانی آشامیدنی شد، ‌وزارت نیرو اقدام به قطع شبکه آب آشامیدنی از جمله در شهر کرد و روستاهای اطراف نمود. متولیان بی کفایت آب بدلایل واهی از جمله اینکه آب سرچشمه کوهرنگ که تامین کننده اصلی آب شهر است با بالا رفتن میزان کدر شدن آب اعلام کردند که آب در این منطقه قابل آشامیدن نیست.

در گذشته نه چندان دور شهرکرد از مناطق پرآب کشور بود که هم اکنون بویژه به دلیل برنامه های چپاولگرانه از جمله طرح تونل گلاب برای انتقال آب سرشاخه‌های زاینده‌رود در استان چهارمحال و بختیاری به کاشان، سکنه و کشاورزان و‌روستاها در مناطق شهر کرد دچار شرایط کم آبی شدید و طاقت فرسا گشته اند.

از عوامل دیگر کمبود و قطع آب در استان چهار محال بختیاری می توان به طرح انتقال آب به استان اصفهان برای صنعت پر مصرف آب فولاد مبارکه اصفهان نام برد که تماما در دست عوامل پرفساد سپاه و‌ بنیاد مستضعفان است.

روز سه شنبه گذشته هزاران تن از اهالی شهرکرد در برابر استانداری چهارمحال و بختیاری تجمع کرده و با سردادن شعارهای ضد رژیم “ما تشنه ایم”، “مرگ بر رئیسی” ، “مرگ بر استاندار” ، “مرگ بر مسئولین بی کفایت شهر” و نیز “بی‌شرف، بی‌شرف, آب… آب” و “فقط کف خیابون، به دست می‌آد حقمون” کلیت حاکمیت جمهوری اسلامی را به چالش کشیدند. اعتراضات شهر کرد هم اکنون به چند شهر استان چهار محال و بختیاری و دیگر شهرهای ایران منجمله همدان و اصفهان گسترش یافته است. در اعتراضات اخیر برای کمبود و قطع آب آشامیدنی، حضور پررنگ کودکان و نوجوانان جلوه ویژه‌ای داشت.

حزب سبزهای ایران از همه سازمانهای مردم نهاد، گروههای سیاسی و اجتماعی دعوت می کند که به اعتراضات مردمی برای دسترسی به یکی از طبیعی ترین حقوق اولیه شهروندان یعنی آب آشامیدنی بپیوندند.

مردم ایران عامل اصلی تشدید بحران مشکلات و معضلات زیست محیطی و اکولوژیک، بخصوص آب را در وهله اول سیاستها و مدیریت و عملکردهای مخرب جمهوری اسلامی می دانند. از اینرو توقف تخریب محیط زیست و حل مشکل بسیار مهم کمبود آب آشامیدندی نمی‌تواند بدون تغییر رژیم جمهوری اسلامی صورت پذیرد.

حزب سبزهای ایران

29 مرداد 1401