حسن داعی – کیوان کابلی، 10 مارس 2013

روزبه پیروز از مدیران و سهامداران اصلی شرکت ایرالکوست که به برنامه هسته ای رژیم کمک میکند و تحت تحریم اروپاست. پیروز یک نمونه از سرمایه داران خارج از کشور است که ضمن شراکت با مافیای اقتصادی رژیم و گرفتن سهمی ازغارت کشور، بنفع رژیم تبلیغ و فعالیت میکنند

————————————

هفته گذشته خبرگزاریهای مهم جهان گزارش دادند که دو شرکت بازرگانی بزرگ جهان بنام های گلنکور و ترافیگورا، طی ماههای گذشته هزاران تن اکسید آلومینیوم را به شرکت آلومینیوم ایران (ایرالکو) تحویل داده اند و شرکت ایرانی هم این اکسید آلومینیوم را به آلومینیوم قابل مصرف در صنایع مثل شمش یا صفحات آلومینیوم تبدیل کرده و بخشی از آنرا برای ساخت سانتریفوژ در اختیار رژیم قرار داده است. بهمین دلیل نیز، شرکت ایرالکو از دسامبر گذشته تاکنون تحت تحریم اتحادیه اروپا قرار دارد.

در حالیکه مردم ایران از فقر و بی داروئی در بدترین شرائط ممکن بسر میبرند و رژیم و لابی های خارج از کشوری اش کارزار وسیعی براه انداخته اند تا گناه کمبود دارو و رنج و مرگ هموطنان بیمار را به گردن تحریم های اقتصادی و مشکلات بانکی بیندازند، در چنین شرائطی، رژیم با سخاوتمندی تمام، سرمایه های کشور را برای خرید تجهیزات هسته ای اختصاص میدهد و معلوم میشود که در این زمینه هیچ مانع بانکی و مشکل تحریم ندارد.

در نوشته حاضر، با یکی از اصلی ترین مدیران شرکت ایرالکو یعنی روزبه پیروز آشنا میشویم و با نگاهی به نحوه فعالیت های وی در داخل و خارج از کشور، درک بهتری از مافیای اقصادی رژیم و رابطه آن با لابی خارج از کشوری اش خواهیم داشت.

روزبه پیروز یک سرمایه دار ساکن لندن بود که چند سال پیش با مافیای بانکی و اقتصادی رژیم مشغول بکار شد و یک صندوق سرمایه گذاری بنام صندوق فیروزه راه انداخت تا سرمایه گذاران و ثروتمندان خارج از کشور را به ورود به بازار ایران و سرمایه گذاری در بورس تهران جلب کند.

تبلیغات وسیعی در خارج از کشور براه انداخت تا فضای کسب و کار در ایران را مساعد نشان دهد. عده ای از همین سرمایه دارها را با یک تور زیارتی به تهران برد. شعار اصلی اش هم این بود که در ایران، سریع تر و بیشتر از کشورهای دیگر می توان پول پارو کرد. پولتان را به ما بسپارید ما با روابطی که با دست اندرکاران اقتصاد ایران (مافیای رژیم) داریم، شما را در مدتی کوتاه به فایده کلان برسانیم.

 سرمایه گذاران خوشبخت در تور زیارتی روزبه پیروز به تهران

صندوق فیروزه توانست نزدیک به 150 میلیون دلار جذب سرمایه کرد و در همکاری با مافیای بانکی ایران و بویژه بانک کارآفرین وارد بازار تهران شد.

همکاران روزبه پیروز در مافیای اقتصادی رژیم

این اولین گام ورود روزبه پیروز به بازار بود. در مرحله بعد و با کمک شرکای خود، روزبه پیروز و دستیارش رامین ربیعی، سی در صد از سهام یکی از بزرگترین شرکت های داد و ستد ایران بنام توسعه صنعتی یا وتوصا را خریداری کردند و بطور رسمی با مافیای اقتصادی رژیم و نهادهای حکومتی شریک شدند.

این شرکت توسعه صنعتی که روزبه پیروز در اختیار گرفت، صاحب بیست درصد از سهام شرکت آلومینیوم ایران یا همان ایرالکوست. بنابراین، روزبه پیروز سهامدار اصلی ایرالکو گردید و بهمین دلیل هم معاون رئیس هیئت مدیره این شرکت یعنی بزرگترین شرکت آلومینیوم کشور شد. همان شرکتی که در ساختن سانتریفوژ همکاری میکند و تحت تحریم اروپا قرار دارد.

 

بدین ترتیب، یک سرمایه دار مقیم لندن با مافیای رژیم شریک شد، وارد بازار ایران گردید و در عرض چند سال تا بالاترین رده های این مافیا ارتقاء پیدا کرد. اما سوال اصلی این است که چرا باندهای اقتصادی رژیم که در حال دریدن و حذف یکدیگر در داخل کشورند، با یک سرمایه دار خارج از کشور مثل روزبه پیروز شریک میشوند و اجازه میدهند که وی سهمی از غارت اموال مردم ایران داشته باشد؟

 

افرادی مثل پیروز دو خاصیت مهم برای رژیم دارند. نخست، با توجه به ارتباطات گسترده ای که در خارج از کشور با کمپانی های بزرگ بین المللی دارند میتونند معاملات خارجی را بهتر جوش داده و تحریم ها را دور بزنند. داستان معامله ایرالکو با کمپانی های خارجی و دور زدن تحریم ها دلیلی بر این مدعاست.

 

از طرف دیگر، افرادی مثل پیروز، با نفوذی که در خارج بویژه در رسانه ها و موسسات فکری و سیاسی مهم اروپا و آمریکا دارند، بنفع رژیم تبلیغ و لابی میکنند.

 

طبیعی است که حاج عسگر اولادی نمی تواند در رسانه ها و موسسات فکری اروپا و آمریکا سخنرانی کرده و بنفع رژیم لابی کند. این وظیفه را امثال پیروز با کارآئی بسیار بالائی برعهده گرفته اند. بزبان ساده تر، مافیای رژیم سهمی از غارت مردم را به این افراد میدهد و نامبردگان نیز بنوبه خود برای حفظ رژیم و بهبود روابط اقتصادی با رژیم و افزایش سهم خود از این غارت تلاش میکنند.

 

به این مصاحبه روزبه پیروز با تلویزیون ان بی سی نگاه کنید

 

رژیم ایران با آغاز ریاست جمهوری رفسنجانی، با دادن سهم کوچکی از غارت کشور به متخصصان و سرمایه داران خارج از کشور، آنان را به لابیست های حرفه ای خود در خارج تبدیل کرد.

 

بهترین نمونه آن، کمپانی آتیه بهار و مدیران ارشد آن می باشند. آتیه بهار بین رژیم و کمپانی های بزرگ بین المللی دلالی میکند.سیامک نمازی نزدیک به دهسال مدیر عامل و یکی از شرکای اصلی آتیه بهار بود.

 

دو سال پیش، روزبه پیروز و سیامک نمازی باهم در کنفرانسی در دانشگاه هاروارد شرکت کرده و در باره مزایای سرمایه گذاری در ایران تبلیغ کردند.

.

 

در سایت فوروم ایران، مجموعه اسناد مربوط به آتیه بهار و رابطه آن با مافیای اقتصادی رژیم منتشر شده است.

جالب اینجاست که رامین ربیعی دستیار و شریک اصلی روزبه پیروز هم از مدیران آتیه بهار بود.

جالب تر اینکه تریتا پارسی هم برای کمپانی آتیه بهار کار میکرد، از اونها حقوق میگرفت و برای پیشبرد لابی در آمریکا با سیامک نمازی هماهنگی و برنامه ریزی میکرد.

روزبه پیروز و سیامک نمازی و آتیه بهار و دهها شرکت و دلال دیگر که در غارت سرمایه های کشور شریک اند، با کمپانی های بزرگ جهان ارتباط دارند و آنان را به ورود به بازار ایران تشویق میکنند. این کمپانی های خارجی هم از نفوذ خود در محافل سیاسی و رسانه ای آمریکا و اروپا استفاده میکنند و برای دلالان سیاسی رژیم مثل تریتا پارسی و هوشنگ امیر احمدی فضای فعالیت و لابی فراهم میکنند.

لابی خارج از کشوری رژیم بخشی جدائی ناپذیر از مافیای اقتصادی رژیم و شرکای خارجی رژیم است. هدف هم غارت سرمایه های کشور است.