کارشناسان محیط زیست هشدار می‌دهند که سالیانه ۱/۵ هکتار خطه سرسبز و جنگل بِکر هیرکانی و سرآوان رشت بر اثر دپوی غیر اصولی زباله های گوناگون آلوده و نابود می‌شود. هم اکنون در حدود ۱۶ هکتار از اراضی جنگلی منطقه سراوان کوهی از زباله‌های خانگی، صنعتی و ویژه خطرناک و بیمارستانی و ساختمانی مخلوط با یکدیگر تا ارتفاع ۹۵ متر تلنبار است. حجم زباله ها بیش از یک میلیون تن تخمین شده و روزانه نزدیک به ۲۰۰۰ تن زائدات و نخاله‌ها ی دیگر بدان افزوده می شوند.

بر اثر رها شدن غیر بهداشتی زباله ها بیش از ۴۳۰ هزار لیتر روزانه (۱۵۴میلیون لیتر سالانه) شیرابه سمی تولید و وارد چرخه منابع سفره‌های آب زیر زمینی و سطحی و آشامیدنی منطقه می‌شود. بعلاوه در اثر بحران مذکور، جابجایی زباله ها بر اثر باد‌ها تند در طی سالیان، تالاب بین المللی انزلی، دریای خزر، مزارع و محصولات کشاورزی نیز آلوده گشته و دام و طیور و آبزیان نیز در امان نبوده‌اند. این آلودگی‌ها همچنین عامل بسیاری از بیماریهای پوستی، گوارشی و حتی سرطان در میان ساکنان و روستاییان بی بضاعت شده است. از جمله دیگر ضایعات و خسارات وارده از این نوع آلودگی، می توان از ضررهای اقتصادی جبران ناپذیر به صنعت گردشگری و توریسم در منطقه سراوان رشت و گیلان نام برد.

البته بحران زباله ها تنها فقط به محدوده سرآوان در ۱۰ کیلومتری رشت محصور نیست بلکه رها نمودن زباله ها بصورت بدوی‌ترین و راحت‌ترین راه ممکن در مناطق جنگلهای تالش، رودسر، صومعه سرا، لنگرود، آستارا، لاهیجان و گرگان و‌‌ دیگر نقاط جنگلی توسط شرکتها و پیمانکارهای جمع آوری زباله نزدیک به باندهای دولتی و سپاه در سالهای اخیر صورت گرفته و در نتیجه از طریق فعل و انفعالات شیمیایی و بارانهای پی درپی اسیدی و جاری شدن سیلابها، مقادیر عظیمی از خاک، هوا و سفره‌های منابع آشامیدنی را در سطح شمال تخریب و زندگی در مناطق را با خطرات جدی روبرو کرده است.

با وجود درز ابعاد فجایع این آلودگی ها در مطبوعات رژیم و اعتراضات مستمر اهالی و طرفداران محیط زیست، شهرداری و مسئولان دولتی محیط زیست سراوان رشت تاکنون هیچ‌ برنامه مشخص، ضروری و موثری را در امور جمع آوری و حمل و دفع بهداشتی زباله ها، نصب کارخانه تفکیک و کمپوست و تاسیس تصفیه خانه شیرابه ها و دستگاه زباله سوز و یا سایت مهندسی دفع علمی و بهداشتی پسماندها انجام نداده‌اند. مضاف بر آن بهسازی و ساماندهی مناطق آلوده، پنهان و آشکار، از گذشته نیز اساسا توجه مقامات استانها را به خود جلب نکرده است. طبق برآوردها برای راه اندازی یک پروژه زباله‌سوز تنها حدود ۵۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز است.‌ اما مقامات محلی و دولتی رژیم هیچ قدمی در جهت بهبود شرایط وخیم محیط زیست که زیر بنای زندگی و امرار و معاش مردم منطقه سراوان رشت است بر نداشته‌اند.

با این وجود، فعالان محیط زیست در فضای مجازی در تاریخ سوم بهمن‌ماه 1400 با راه‌اندازی کارزاری تحت عنوان “درخواست رسیدگی به وضعیت زباله سراوان “بزرگترین آلودگی محیط زیست گیلان” به رئیس جمهور رژیم ابراهیم ریبسی جهت انجام فوری دفع اصولی زباله در این منطقه هشدار دادند. البته تجربه نشان داده است که رژیم دزد و چپاولگر حاکم همواره اولویت و منافع خود را در صرف بودجه و منابع مالی کشور برای صدور تروربسم و پروژه های اتمی و موشکی جمهوری اسلامی دیده  و هزینه کرده است.

حزب سبزهای ایران با حمایت فعال از کوشندگان محیط زیست، کمپینهای گوناگون و خواسته‌های بحق آنان، موثرترین راه نجات مشکلات زیست محیطی و اکولوژیک شکننده و بسیار نگران کننده در ایران را در وهله اول از طریق شرکت در مبارزه همگانی برای سرنگونی جمهوری اسلامی ارزبابی می‌کند.