سخن سیاسی – اکولوژیک روز

برگزاری چندین تظاهرات اعتراضی در اراک توسط مردم به جان آمده از آلودگی هوا در هفته‌های گذشته، شروعی امید بخش از واکنش جامعه به تخریب محیط زیست است که می‌تواند چشم انداز مناسبی در برابر فعالان زیست محیطی قرار دهد.

سوزاندن مازوت در نیروگاهها در سالهای اخیر که عاملی افزون بر عوامل دیگر آلودگی هوا در کلان شهرهای کشور بوده است، شهروندان را در معرض خفگی قرار داده است. آلودگی هوا یکی از علل بروز بیماریهای مختلف منجمله بیماریهای قلبی، ریوی-تنفسی، چشمی، پوستی و انواع گوناگون مشکلات داخلی است. واقعیت تاکنون نشان داده که برخلاف سلبریتی‌های فعال در زمینه محیط زیست که خود از وزارت اطلاعات مجوز سخنرانی و سمینار دریافت می‌کنند و فعالان دیگر را به آرامش و حداکثر به امضای طومار دعوت کرده می‌کنند، حکومت هیچ وقعی به امر جلوگیری از تخریب محیط زیست در زمینه‌های گوناگون نمی‌دهد. اساسا آنچه که برای حکومت و سرانش مهم نیست، جان مردمان ایران است.

علیرغم تکذیبه‌های متعدد توسط مقامات سازمان باصطلاح محیط زیست رژیم، از سلاجقه گرفته تا دیگر مسئولان، مازوت به عنوان یکی از سوختهای اصلی در نروگاهها مورد استفاده قرار می‌گیرد. آلودگی هوا در زمستان با توجه به پدیده وارونگی هوا و گیر کردن دود و ذرات معلق در سطح پایین جوی، در گذشته به تنهایی سالیانه جان بیش از 40 هزار تن در سال را گرفته است. اکنون با اضافه شدن مازوت به تشدید این آلودگی‌ها، نرخ رشد مرگ و میر بدون شک همراه با بیماری‌ها افزایش می‌یابد.

واکنش مردم اراک در مقابل ادامه سوزاندن مازوت در نیروگاه شازند این شهر، یکی از راههای مناسب برای حفاظت از سلامتی در مقابل آلودگی هواست. تجربه نشان داده است که رژیم حاکم و سردمداران دزد، فاسد و چپاولگرش تنها به ادامه حکومت فکر می‌کنند. فعالان محیط زیست باید قدم پیش گذاشته و به سازماندهی تظاهرات اعتراضی بر علیه سیاستهای مخرب زیست محیطی که مستقیما و به شدت سلامتی مردم را مورد تهدید قرار می‌دهد، بپردازند. زبان زور و اعتراض، تنها زبانی است که حکومت و سرانش می‌شناسند.