چهارمین روز اعتراضات مردمی بر علیه رژیم جمهوری اسلامی با قدرت به پیش می رود. فوران خشم مردم که با اعتراض به افزایش قیمت بنزین آغاز شد، به سرعت به خواست همگانی یعنی سقوط مجموعه حکومت تبدیل شد. تلاش رژیم در دو روز اول برای کنترل اوضاع، همانند تاکتیکهای دو سال قبل، به نتیجه نرسید و عملا حکومت مجبور به وارد کردن لایه های سوم و چهارم خود یعنی بسیج و سپاه به میدان شد. پیام گشودن آتش و شلیک مستقیم بسوی مردم بدون شک نشانه بیچارگی و استیصال رژیم حاکم است.

حمایت خامنه‌ای از تصمیم سران سه قوه در افزایش قیمت نفت، علیرغم دوری جستن از اتخاذ آن، نشانه عدم عقب نشینی حکومت از این تصمیم است، امری که دست اصلاح طلبان در مجلس برای مانور بر علیه جناح مقابل را بست. تضادهای بی سابقه دو جناج حکومت که قبل از اعلام نرخ جدید بنزین و شروع اعتراضات در سخنرانی‌های روحانی در یزد و کرمان به مرحله بالایی رسیده بود، اکنون بدون شک به اوج جدیدی خواهد رسید. فراموش نکنیم که طرح افزایش قیمت بنزین در وهله اول حاصل بی پولی خزانه دولت و بیچارگی در برابر تحریمهای نفتی است. تا این تضاد یعنی برداشته شدن تحریمها و تزریق پول به رژیم حل نشود، چشم انداز تخفیف اعتراضات در اشکال مختلف متصور نخواهد بود. بنزین 3000 تومانی آن قطره آخر برای انفجار ظرف تحمل بود.

بیچارگی حکومت در آن است که به دو دلیل نمی‌تواند در این نقطه عقب نشینی کند. اول اینکه با توجه به مخارج سنگین دخالتهای خارجی در منطقه، پولی در بساط ندارد و دوما، هر گونه عقب نشینی در این مرحله، مردم را برای رسیدن به خواست دیرنیه خود یعنی سقوط حکومت اسلامی بیشتر تشویق می کند.

بدون شک در روزهای آینده، شاهد افت و خیزهایی در شدت اعتراضات خواهیم بود اما با وجود ابتکاراتی همچون خاموش کردن اتوموبیلها و بستن جاده ها و خیابانها، دوباره مردم، دختران و پسران مبارز را به صحنه می‌کشاند. شل شدن لایه اول دستگاه سرکوب، یعنی نیروی انتظامی و پلیس و در مقاطعی پیوستن به صفوف مردم، عامل وحشت اوباش و اشرار بسیجی و سپاهی خواهد شد.

انقلاب برای سرنگونی تمامیت جمهوری اسلامی به پیش خواهد رفت و در این میان مردم باید از هر طریق ممکن از خود در برابر آدمکشان رژیم اسلامی دفاع کنند. با تسخیر اولین مراکز نظامی حکومت توسط مردم، سرعت اضمحلال دستگاه سرکوب رژیم افزایش خواهد یافت.

حزب سبزهای ایران

27 آبان 1398