سخن سیاسی روز

فعل و انفعالات و جنگ و دعواهای داخلی رژیم برای تعیین رئیس جمهور، حاوی پیام های روشن و مهمی است که بی توجهی به آنها، افراد و  جریانات سیاسی را از درک درست تحولات کنونی و روند تحولات آینده باز خواهد داشت.

 1- رقابت و درگیری میان جناحهای رژیم نمایشی و سناریو از پیش نوشته نبوده و نیست. جنگ و دعوا میان باندهای گوناگون رژیم در درجه اول محصول ضعف رژیم، افزایش بحران های اقتصادی و اجتماعی، حریم های کمرشکن و انزوای بین المللی و در یک کلام، درماندگی رژیم در کلی ترین سیاستهای داخلی، بین المللی و منطقه ای اش میباشد. هر کدام از باندها راه حل خود را به عنوان تنها راه خروج از بحران و نجات جمهوری اسلامی میدانند. علاوه بر بحرانهای فلج کننده رژیم، خیز برداشتن باندهای مافیای رژیم برای چنگ انداختن بر قدرت حاکم پس از خامنه ای، انگیزه دیگری است که جنایتکاران حاکم را به شدیدترین نحو به جان هم انداخته است.

 2- با حذف رفسنحانی، توهم اصلاحات یکبار و برای همیشه به آخر خط رسید. گرچه هرگز در این رژیم امکان اصلاحات وجود نداشت ، اما در سال 76،  یکی از باندهای اصلی رژیم موسوم به خط امام که در مقطعی از دایره قدرت حذف شده بود، یک بار دیگر با شعار فریبکارانه اصلاحات به صحنه آمد و به این توهم ضد ملی دامن زده شد که گویا می توان از درون جمهوری اسلامی شاهد اعتدال و بهبود تدریجی اوضاع بود. جناح حاکم نیز برای مانورهای داخلی و بین المللی در دوره ای به این توهم فرصت رشد و نمو داد. حذف رفسنجانی به عنوان ستون تاریخی و اصلی رژیم آنهم به این شکل مفتضحانه، نشان داد که مجموعه رژیم از حداقل توان برای مانورهای مقطعی نیز بی بهره است.

 3- با حمایت از رفسنجانی و تطهیر عالیجناب سرخ پوش، استیصال و درماندگی چهره ها و جریانات با اصطلاح اصلاح طلب یکبار دیگر به عالی ترین شکل نشان داده شد. همین اصلاح طلبانی که در دوره های گذشته رفسنجانی را از دایره قدرت به بیرون پرتاپ کرده بودند، اکنون در بیچارگی مطلق و فقط برای آنکه بگویند هنوز می توانند در صحنه حضور داشته باشند، قی کرده خود را دوباره قرقره کرده، ماسک را به کناری زده واز رفسنجانی دزد و جنایتکار با تمام قوا حمایت کردند. دست روزگار اما یکبار دیگر سیلی به گوش اینان نواخت و هاشمی رفسنجانی برای همیشه حذف شد. با حذف رفسنجانی، زردی چهره اصلاح طلبان دروغین نیز برملا گشت. این دشنه بدستان با دستهای خون آلود و ماموران سابق گیوتین که یک شبه به ولتر و هابرماس تبدیل شده بودند، به سختی دریافتند که برای استفاده از کارت رفسنجانی برای مقابله با خامنه ای و شرکاء دیگر بسیار دیر است.

4- و اما پیام اصلی این ماجراها اینست که جمهوری اسلامی با تمام قوا برای دستیابی به بمب اتمی به پیش خواهد رفت، و در سیاستهای منطقه ای (بخصوص در سوریه) بی دنده و ترمز برای برخورد با دیوار جامعه جهانی خود را آماده کرده است. محاسبه خامنه ای برای اتخاذ این سیاست به طور اعم بر روی ضعف سیاسی و اقتصادی جامعه جهانی که از دو سه جنگ منطقه ای بی رمق بیرون آمده و به طور اخص بر ضعف اوباما و دولت کنونی آمریکا استوار است. به قول ضرب امثل معروف خامنه ای دندان های اوباما را که به عنوان رئیس جمهور ابر قدرت شماره یک جهان به دنبال حوادث می دود، شمرده است. آنچه خامنه ای در محاسبات خود کمتر به آن بها می دهد، نقش و تاثیر گذاری فعال قدرتهای کوچک منطقه ای، مانند ترکیه، عربستان، قطر، اسرائیل و… منافع استراتژیک و حیاتی آنان است. واقعیت اینست که این جمهوری اسلامی با دیدگاههای قرون وسطایی نیست که می تواند خلاء ناتوانی سیاست ابرقدرت را پر کند، بلکه قدرتهای کوچک منطقه ای هستند، که برای این منظور خیز برداشته اند.

 5- اینبار و برخلاف دفعات گذشته، کشورهای غربی پیام خامنه ای را بدرستی دریافت کرده اند. اکثر تحلیلگران و مقامات کشورهای غربی پیش بینی می کنند که نمی توان امیدی به راه حل دیپلماتیک (به معنای دادن امتیاز به رژیم و عقب نشینی خامنه ای) با این رژیم داشت. با حذف رفسنجانی و انتخاب جلیلی و یا فرد دیگری از میان برگزیدگان مورد نظر خامنه ای، محافل مماشات هم قدرت مانور زیادی برای فریفتن افکار عمومی برای مذاکرات بی انتها نخواهد داشت. احتمالا شاهد یک دور دیگر مذاکره میان رژیم و پنج بعلاوه یک خواهیم بود. اما اینبار بیهودگی مذاکرات خیلی سریع تر آشکار شده و در نتیجه تحریم و فشار علیه رژیم بطور کیفی افزایش خواهد یافت. جمهوری اسلامی تمام کارتهای خود برای فریب و وقت کشی را بازی کرده و فضایی برای مانور حتی به میزان اندک نیز برایش باقی نیست. آچمز شدن لابی رژیم در آمریکا و بی اعتبار شدن افراد باصطلاح اصلاح طلب در خارج کشور(علیرغم تقلاهای بیهوده رادیو فردا و بی بی سی فارسی) فضای مضحک و شوهای تبلیغاتی اینان را محدودتر از همیشه می کند.  ترفند استفاده از جنبش صلح طلبی و مبارزه با جنگ نیز اکنون رنگ باخته و لابی رژیم نخواهد توانست برای بدر بردن رژیم از زیر ضرب تحریمها و کم کردن فشار از روی جمهوری اسلامی از آنها استفاده کند.