بیش از 100 میلیون هکتار از اراضی ایران تحت تاثیر پیدیده بیابان زایی است که از این مساحت 75 میلیون هکتار تحت تاثیر فرسایش آبی، 20 میلیون هکتار تحت تاثیر فرسایش بادی و پنج میلیون هکتار تحت تاثیر سایر عوامل شیمیایی و فیزیکی بیابان زایی همچون کاهش حاصلخیزی خاک، شوری زایی و سایر تخریب هاست.

ایسنا در گفتگویی با آقای حسن احمد پور دبیر شکبه های زیست محیطی منطقه شمال کشور گزارش داد، ” بخشی از جنگلهای باقیمانده شمال کشور مطلوبیت و کیفیت مناسب را نداشته و وسعت زیادی به مخروبه تبدیل شده است. این در حالی است که جنگلهای شمال علاوه بر ویژگی های منحصر به فرد خود از نظر تنوع گونه ای، ارزش ذخیره و گاهی بسیار موارد دیگر از دیگاه اقتصاد محیط زیست از جایگاه ویژه ای برخوردارند.”

همانگونه که پیش از این دکتر کاظم موسوی زاده مسئول بخش محیط زیست حزب سبزهای ایران اعلام کرده بود، برخی از گونه های گیاهی در جنگلهای شمال ایران، به مثابه مادر منحصر بفرد گونه های گیاهی در جهان بشمار می روند و به لحاظ اقتصادی در مقیاس حجم آبی،(بطور مثال یک متر مکعب) چنین گونه هایی دارای ارزش معادل 60 تا 70 هزار دلار هستند. دکتر کاظم موسوی زاده در این رابطه در پاسخ به پرسش سایت ایران سبز در مورد خبر فرسایش خاک جنگلهای شمال اظهار داشت: “رژیم فاشیسم مذهبی با سیاستهای مخرب خود در امور زیست محیطی که البته تنها شامل محیط زیست نیست و همه جنبه های حیات در ایران عزیزمان را در بر می گیرد، تیشه به ریشه زندگی و حیات زده است.” وی همچنین گفت: “آنچه که در حال حاضر بر جنگلهای ما می رود باید به عنوان یک فاجعه ملی از آن یاد کرد. موضوع فرسایش خاک تنها منحصر به جنگلها نیست و بطور کلی فرسایش خاک در مناطق مختلف ایران بنا بر گزارشات سازمان ملل متحد دهها برابر استانداردهای جهانی است.”

17 مهر 1385