نقض حقوق بشر و فقر اقتصادی تنها نتایج 33 سال حاکمیت جمهوری اسلامی نبوده اند. فجایع اکولوژیک را می توان به لیست ضرر و زیان ادامه حیات رژیم افزود. حکومتی که در طی این مدت از سیاست مماشات کشورهای اروپایی بخصوص آلمان بهره برده است. آلمان به عنوان بزرگترین شریکتجاری رژیم طی سالیان طولانی با سپاه پاسداران و مجموعه حکومت داد و ستد داشته و همچنان دارد

وضعیت محیط زیست ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی فاجعه بار و نگران کننده است. ادامه این وضع بطور یقین راه پیشرفت دموکراتیک، و توسعه پایدار و عدالت اقتصادی و اجتماعی در ایران را برای چندین نسل سوزانده است. حزب سبزهای ایران سالها است که در مورد بحران زیست محیطی و اکولوژیک در ایران هشدار داده است.

http://www.iran-e-sabz.org/mohit/mohit93.html

یکی از تهدیدات بسیار جدی در زمینه محیط زیست که تاکنون اطلاعاتی چندانی از آن در دست نیست، چگونگی برخورد با مواد زاید خطرناک اتمی‌ و اورانیوم است که در نتیجه برنامه‌های پنهانی پروژه‌ها و آزمایشات تسلیحات اتمی‌ در بیست سال گذشته تا بدین روز تولید و دفع شده اند. هم اکنون افزایش بیماریهای محیط زیستی‌ و گسترش انواع و اقسام  بیماری های سرطانی در جامعه ایران بسیار نگران کننده است و روزانه آمار مرگ و میر هموطنانمان در اقصی نقاط ایران را افزایش می دهد.

حزب سبزهای آلمان در اصرار بر ادامه سیاست مماشاتی که بیش از یک دهه پیش توسط یوشکا فیشر بنیان گذاشته بود، اکنون خواستار  ادامه دیالوگ و گفتگو بر مبنای کمک سریع به رژیم برای عبور از بحران اکولوژیک حاکم بر دریاچه ارومیه شده است.

همه بیاد داریم که خانم کلودیا روت رهبر حزب سبز‌های آلمان که چند ماه پیش با روسری بدیدار سران جنایتکار رژیم ازجمله مصباح یزدی، مکارم شیرازی و لاریجانی و احمدی‌نژاد در تهران رفته بود، اکنون در سپتامبر همین امسال موقعیت دریاچه ارومیه را دستاویز قرار داده و عمدا با نادیده گرفتن آشکار بی‌اعتنایی مجلس ملایان و رد فوریت طرح رفع بحران دریاچه ارومیه، پیشنهاد همکاری و دیالوگ در این زمینه را مطرح می کند.

http://www.gruene.de/einzelansicht/artikel/gaddafi-muss-sich-seiner-verantwortung-stellen-kopie-1.html.

بلافاصله پس از این پیشنهاد آقای فان آکن از نمایندگان حزب چب درمجلس هامبورگ پس از بازگشت از سفر ایران به یک سیاست تبلیغاتی مضحک بسود جمهوری اسلامی در مطبوعات دست زد ” تحریم‌ها مانع استفاده ایران از انرژی‌های آلترناتیو در این کشور می شود. من برای انجام دیالوگ و همکاری‌های آلمان و ایران در زمینه انرژی خورشیدی کوشش می‌‌نمایم. بر طبق مدارک فقط تا سال ۲۰۰۳ برنامه‌های آزمایشی‌ کلاهک هسته‌ای در ایران وجود داشته اند. اما برای ادامه آن پس از این سال اساسا هیچگونه دلیل و مدارکی موجود نیست. حتا بدین موضوع آمریکا یی ها نیز اقرار می‌‌کنند. تمامی‌ ادعا‌ها در زمینه اینکه ایران در جهت دستیابی به سلاح‌های اتمی‌ کوشش مینماید یک تلاش با انگیزه سیاسی بیش نیست و این ماجرا‌ من را به شدت یاد عراق می‌‌اندازد.

http://www.neues-deutschland.de/artikel/207857.schwarze-liste-bremst-solaranlagen.html

علاوه بر دلسوزی برای محیط زیست ایران به عنوان پوششی در جهت ادامه سیاست مماشات با تهران، اکنون سیاست مخرب و طمع کارانه‌ای در جریان است که صنایع اقتصادی آلمان با حمایت دولت و چراغ سبز اداره محیط زیست فدرال این کشور به راه اندازی و تقویت معاملات در زمینه پروژه‌های اقتصادی انرژی جایگزین ترغیب شوند. مضحک تر آنکه دلیل ارائه شده برای این ارتباطات تجاری، صرفه جویی در مصرف انرژی و بهبود وضعیت حقوق بشردر ایران اعلام می شود. همزمان با پیشنهاد اجرای این طرح، آلمان علاقه بسیار زیادی برای ادامه و گسترش صدور نفت و گاز توسط رژیم به این کشور و اروپا دارد. علاقه ای که یکطرفه نیست و رژیم از درآمد حاصل از این معاملات سیاستهای تروریستی خود را گسترش می دهد. درست به همین دلیل است که می توان ادعا کرد تاکنون مخالفت آلمان در زمینه تحریم معاملات نفتی‌ رژیم از سوی جامعه بین الملل نه تنها منجر به وخیم شدن روند نقض حقوق بشر شده است، بلکه محیط زیست ایران نیز از تخریب سیاستهای ضد زیست محیطی رژیم نیز آسیب دیده است.

کشور آلمان اکنون می خواهد سیاست مماشات خود با جمهوری اسلامی را در زرورق همکاریهای مشترک در زمینه انرژی‌های جایگزین پیجیده و به خورد همگان بدهد. بر این اساس اینچنین وانمود می‌کند که گویا تاکنون طرح و برنامه‌های هسته‌ای رژیم مختص به تولید انرژی صلح آمیز هسته‌ای بوده است،‌ همان سیاستی که رژیم همواره مبلغ آن بوده و هست.

(vgl.http://www.inter3.de/fileadmin/user_upload/Downloads/Veroeffentlichungen/Mohajeri.pdf)

مردم ایران سرمنشاء بروز مشکلات و مسائل زیست محیطی‌ لاینحل در ایران را به خوبی‌ تشخیص داده و در حین اعتراضات خود برای نجات دریاچه ارومیه با صدای رسا شعار میدادند: مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر جمهوری اسلامی. فعالان محیط زیست در آذربایجان و سایر نقاط ایران شکی ندارند که عامل اصلی تخریب محیط زیست ایران، سیاستهای مخرب این رژیم طی 33 سال گذشته بوده است.

ما اصرار بر ادامه سیاست مماشات تحت پوشش برنامه‌های زیست محیطی ارائه شده توسط حزب سبزهای آلمان را که کمک رسانی به جمهوری اسلامی است را قویا محکوم می کنیم. ارائه راهکار برای حل معضلات زیست محیطی ایران همچون مشکلات و بحرانهای دیگر از قبیل اقتصادی، جامعه و فرهنگی تنها و تنها پس از سقوط تمامیت دستگاه حاکمیت جمهوری اسلامی متصور است.