�كنوانسيون وين�

در باره حفاظت از لايه ازن ( مورخ 22 مارس 85 )- الحاق ايران به كنوانسيون 7 آذر 68. ماده واحده: كنوانسيون وين در مورد حفاظت از لايه ازن، مشتمل بر يك مقدمه و 21 ماده و 2 ضميمه و نيز متن پروتكل مونترال در مورد مواد كاهنده لايه ازن، مصوب 16 سپتامبر 87 ( از ملحقات كنوانسيون وين در مورد حفاظت از لايه ازن ) به شرح پيوست تصويب و اجازه تسليم اسناد الحاق آن داده مي شود.

هدف كنواسيون: همكاري با دولتهاي عضو در جهت حفظ سلامت انسان و محيط زيست در قبال اثرات بالفعل و بالقوه سوء ناشي از فعاليتهاي انسان كه لايه ازن را دگرگون مي سازند.

پروتكل مونترال در مورد مواد كاهنده لايه ازن مورخ 16 سپتامبر 87 از ملزومات و ملحقات كنوانسيون وين مي باشند.

�كنوانسيون بازل�

در باره كنترل انتقالهاي برون مرزي مواد زائد زيان بخش و دفع آنها ( مورخ 22 مارس 89 ) الحاق ايران به كنوانسيون، مصوب 31 شهريور71

ماده واحده: به دولت اجازه داده مي شود به عضويت كنواسيون بازل در باره كنترل انتقالات برون مرزي مواد زائد زيان بخش و دفع آنها، مصوب 22 مارس 89 سولميس، درآيد و اسناد آن را تسليم نمايد.

هدف كنوانسيون: همكاري و مشاركت بين دولتهاي عضو به منظور سلامت انسان و محيط زيست در قبال اثرات زيان بار نقل و انتقال و دفع زباله هاي مضر و ساير انواع زباله ها و كنترل شديد انتقال اين گونه زباله ها مي باشد.

(CITES)

كنوانسيون تجارت بين المللي گونه هاي جانوران و گياهان وحشي در معرض نابودي (3 مارس 1973) الحاق ايران به كنوانسيون: مصوب 16 تير 1355.

ماده واحده: الحاق دولت ايران به كنوانسيون تجارت بين المللي گونه هاي حيوانات و گياهان وحشي كه در معرض نابودي قرار دارند، مورخ 3 مارس 1973 (2 اسفند 1351)، مشتمل بر يك مقدمه و 25 ماده و سه ضميمه تصويت و اجازه تسليم اسناد الحاق آن داده مي شود.

هدف كنوانسيون: الزام دول متعهد به همكاري بين المللي، به منظور حفظ گونه ها جانوران و گياهان وحشي در معرض انقراض از طريق كنترل و برقراري محدوديتهايي در تجارت ( عموما صادرات و واردات ) گونه هاي مذكور كه جزء غير قابل جانشيني از سيستمهاي مختلف طبيعي كره زمين را تشكيل داده و بايستي با نظارت بر تجارت و بهره برداري بي رويه آنها براي نسل حاضر و نسلهاي آينده نگهداري شود.

طبق ماده 2 كنوانسيون گونه هاي جانوران وحشي و گياهان وحشي كمياب يا در معرض خطر انقراض، كه بايد تجارت آنها تحت شرايط خاصي صورت گرفته يا اساسا ممنوع اعلام شود، بر حسب اهميت در ضمائم سه گانه كمسيون ( ضمائم 1 و2 و 3 ) درج و تجارت آنها طبق مقررات كنوانسيون تحت كنترل قرار مي گيرد.

بر اساس مفاد كنوانسيون، در هر يك از كشورهاي عضو، اداره مستقلي در جهت اجراي مقررات كنوانسيون و نظارت بر تجارت گونه هاي مشمول ضمائم كنوانسيون و ارتباط با دبيرخانه تشكيل مي شود.

(IUCN)

عضويت در اتحاديه بين المللي حفاظت از طبيعت و منابع طبيعي (مصوب 4 اسفند 1352 و 3 آذر 1370).

1- هيات وزيران در جلسه مورخ 4 اسفند 1352، بنا به پيشنهاد شماره18/ 7588، مورخ 3 آذر 52 وزارت امور خارجه اجازه داد اقدامهاي لازم از طرف وزارت امور خارجه براي عضويت ايران در اتحاديه بين المللي حفاظت از طبيعت و منابع طبيعي به عمل آيد.

2- پس از يك دوره تعليق چند ساله، ادامه عضويت ايران در اتحاديه مذكور در تاريخ 3 آذر 1370 به تصويب مجلس شوراي اسلامي رسيد.

هدف اتحاديه گسترش همكاريهاي بين المللي به منظور حفظ طبيعت و منابع مربوط به آن و جلوگيري از تخريب و نابودي انواع جانوران و گياهان و زيستگاههاي آنها و اشاعه كاربرد مفاهيم اكولوژيك و هم چنين توجه به ارزشهاي بومي، علمي،‌ تربيتي و اقتصادي استفاده از سرزمين و منابع طبيعي است.

كنوانسيون رامسر

مربوط به تالابهاي مهم بين المللي،‌ به ويژه تالابهاي زيستگاه پرندگان آبزي ( 12 ژوئيه 1972، رامسر).

قانون عضويت ايران در كنوانسيون مذكور مصوب 28 اسفند 52 و اصلاحيه 14 خرداد 64.

ماده واحده: كنوانسيون مربوط به تالابهاي مهم بين المللي،‌ به خصوص تالابهاي زيستگاه پرندگان آبزي، مشتمل بر يك مقدمه و دوازده ماده- كه از تاريخ 21 تير 1351 ( 12 ژوئيه 1972) براي امضاي دول مفتوح بوده و در تاريخ 4 شهريور 1351 از طرف نماينده ايران در پاريس به امضاء رسيده است- تصويب و اجازه تسليم اسناد مصوبه آن داده مي شود.

هدف كنوانسيون: الزام دول متعهد به همكاري بين المللي به منظور حفظ و حراست تالابها و گياهان و پرندگان مربوط و جلوگيري از انهدام و نابودي آنها در زمان حاضر و براي آينده است.

طبق ماده 2 كنوانسيون،‌ هر يك از دول متعهد مكلف است فهرست و مشخصات كامل تالابهاي مهم بين المللي خود را به مرجع تعيين شده از طرف كنوانسيون اعلام نمايد. سازمان حفاظت از محيط زيست تا كنون 18 تالاب مهم كشور را به عنوان تالابهاي مهم بين المللي اعلام داشته است.

UNEP

برنامه محيط زيست ملل متحد (1972)

قانون ادامه عضويت سازمان حفاظت از محيط زيست، مصوب 15/ 10/62

ماده واحده: به وزارت امور خارجه و سازمان محيط زيست اجازه داده مي شود عضويت مجامع بين المللي مشروحه زير را كماكان پذيرفته و حق عضويت آن را، طبق مقررات عمومي آنها، پرداخت نمايد:

– صندوق محيط زيست ملل متحد

– برنامه محيط زيست ملل متحد

برنامه از اركان زير تشكيل يافته است:

– مجمع عمومي

– شوراي حكام

– شوراي هماهنگ كننده محيط زيست، مركب از صندوق محيط زيست ملل متحد و روساي كارگزاريها و آژانسهاي ملل متحد

– مدير اجرايي

هدف برنامه محيط زيست ملل متحد،‌ بر اساس اعلاميه محيط زيست بشر- كه به تصويب كنفرانس استكهلم رسيده است- حفظ و تامين محيط زيست انسان و تضمين حقوق بشر براي داشتن يك محيط زيست سالم و هم چنين تشويق و ترغيب حكومت ها و سازمانهاي بين المللي به همكاري در زمينه كنترل آلودگي ناشي از فعاليتهاي بشري و توسعه قوانين بين المللي به منظور جبران خسارت ناشي از آلودگي و تخريب مي باشد.