خبرگزاری آسوشیتدپرس امروز به نقل از یک سخنگوی ارتش عراق گزارش داد یک موشک در یک کیلومتری سفارت آمریکا در منطقه سبز بغداد اصابت کرده است. گزارشهای تایید نشده دیگری از شلیک شدن موشک از مناطق شبه نظامیان طرفدار رژیم ایران خبر میدهد.
با توجه به ماجراجوییهای اخیر رژیم ایران و خرابکاری در کشتیهای نفتی متعلق به امارات و اصابت پهپاد ساخت رژیم توسط حوثیها بر روی تاسیسات نفتی عربستان و پس از اعزام ناوهای جنگی آمریکا به خلیج فارس، حادثه امروز در بغداد ابعاد تنشهای موجود در منطقه را افزایش میدهد.
سران جمهوری اسلامی معتقدند که شخص ترامپ علیرغم تمایل تیم مشاورت امنیت ملیاش آمادگی شروع یک جنگ خارجی دیگر را ندارد. گزارشات اخیر مطبوعات آمریکا در باره مباحثات جاری در کاخ سفید نیز به تقویت این نظریه کمک میکند که آمریکا خواهان براهاندازی یک جنگ دیگر در خلیج فارس نیست. اما حاکمان تهران که بطور سنتی با انجام چند عملیات خرابکارانه در منطقه، ابتدا رقبایشان را آزمایش کرده و بعد از عدم واکنش طرف مقابل، به ابعاد عملیات ایذایی خود میافزاید، اکنون بر تنور آتشی میدمند که ممکن است خسارات و تلفات ناشی از آن گریبانگیر مردم ایران را بگیرد.
رژیم حاکم بر ایران در دوران اوباما بارها در عراق از این ترفند در مقابل نیروهای آمریکا استفاده کرد و سرانجام توانست دولت اوباما را مجبور به ترک کشور و دادن کلید طلایی کشور به نوری المالکی، مزدور رژیم تهران بنماید. اکنون استفاده از همان تاکتیکها، علیرغم عقب نشینیهای ظاهری و کلامی خامنهای و ظریف، دولت ترامپ را در معرض همان آزمایش قرار میدهد. جمهوری اسلامی بر روی اختلافات سیاسی میان اروپا و آمریکا، نبرد تعرفهای میان چین با آمریکا، فضای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2020 ، عقیم ماندن مذاکرات میان آمریکا و کره شمالی و عدم پیروزی اپوزسیون برای تغییر رژیم در ونزوئلا برای در تنگنا قرار دادن دولت ترامپ حساب باز کرده است. اما آنچه که حاکمان تهران بر روی آن حساب نکرده و یا کم بها میدهند احتمال حملات محدود و نقطهای، مانند حملات موشکی و هوایی دقیق اسرائیل به پایگاههای رژیم در سوریه، است.
جمهوری اسلامی به خوبی بر این امر واقف است که توان پاسخگویی به حملات محدود هوایی و دریایی آمریکا را ندارد، همانگونه که تاکنون در برابر حملات اسرائیل به مواضعش سکوت اختیار کرده است. اما ظاهرا آنچه که سران رژیم را وادار به انجام دادن چنین ریسکهای پرخطری میکند، نشان از بیچارگی و خالی بودن چنته از هرگونه راهکار دیگر است که شاید بتواند با عقب نشینی آمریکا از مواضع چند هفته اخیرش، با اعلام قدر قدرتی پوشالی، جنبش مردمی را مرعوب کرده و اعتراضات روزافزون آنان را تا مدتی ناامید کند.