نوروز امسال بالاخره فرا رسید و سالی پر از فراز و نشیب را پشت سر گذاشت. سال 98 برای مردم ایران بدون شک یکی از سخترین سالها در طول 40 سال گذشته بود. سالی که فقر و نداری به بالاترین و سطح اقتصادی و رفاه مردم به پایین ترین حد رسید. در سال 98، جانیان اسلامی، بیش از 1500 معترض را در خیابان به قتل رساندند و دو موشک زمین به هوا به هواپیمای مسافربری اوکراین شکلیک کردند. در سال 98 شکنجه و اعدام همچنان ادامه یافت و خانواده این زندانیان در بند مورد اذیت و آزار قرار گرفتند. فعالان محیط زیست در این سال حکمهای سنگین گرفتند و زندانیان بیمار همچنان در زندان ماندند.

در سال 98 اصلاح طلبان قلابی آخرین میخ را بر تابوت تئوری دروغین خود دریافت کردند و سرانجام در آخرین ماههای سال، ویروس کرونا به ایران رسید و آخرین دسته از انسانهای بی‌اعتماد، چهره کریه این رژیم قرون وسطایی را با چشمان ناباور خود دیدند.

در سطح بین المللی، حکومت ایران هر چه بیشتر منزوی و از امدادهای غیبی سیاست مماشات اروپا نا امید شد. کاهش فروش نفت دست به دست فساد و سیستم پوسیده رژیم داد و دود شدن سردار پوشالی و قاتل مردم سوریه، قاسم سلیمانی، در فرودگاه بغداد به سردمداران این حکومت پوشالی فهماند که روزهای حکومتشان به شماره افتاده است. قیام مردم عراق و لبنان که علنا خواهان توقف دخالتهای رژیم ایران در کشورهایشان بوده و هستند، حکومت صادر کننده تروریستم ملاها در ایران را هر چه بیشتر در تنگنا قرار داد.

ویروس کرونا در آستانه سال نو خورشیدی، به خاطر بی کفایتی و ذات جنایتکار و پلید این رژیم بنیادگرای اسلامی، همچنان در حال قربانی گرفتن است. پرستاران و کادر درمانی و پزشکی، در خلاء حداقل مدیریت حکومتی، در شهرهای مختلف با جان و دل به کمک مردم شتافتند و بسیاری از آنان جان خود را بر سر آن گذاشتند. مقامهای حکومت، از ریز و درشت، به دروغگویی و پنهان کردن آمار واقعی قربانیان بیماری کوید-19 پرداخته و همچنان با گزافه گویی و مبالغه، مقامات سازمان بهداشت جهانی را سرکیسه کرده و امکانات دریافتی را برای وجود نالایق خود و اعوان و ا نصارشان به غنیمت می‌برند. و در این میان جواد ظریف، آن روی دیگر سکه سردار سپهپدِ جنایتکارِ دود شده، در دیدارهای دیپلماتیک خواهان برداشته شدن تحریمهاست!

آنچه که رژیم را هنوز بر جا نگاه داشته است، عدم یک اپوزسیون و آلترناتیو مورد اعتماد اکثریت مردم است. بیهوده نبود که در 40 سال گذشته، رژیم بیشترین هم و غم خود را در جهت تضغیف نیروهای مخالف، اختلاف افکنی میان سازمانها، احزاب و حتی شخصیتهای سیاسی کرده است. صرفنظر از تعدادی مواجب بگیر حکومت در رسانه های گوناگون در خارج از کشور، اعم از فارسی یا غیر فارسی، هر آنکس که اندک شرف و وجدانی داشته باشد، از صمیم قلب خواهان سرنگونی حکومت بنیادگرای اسلامی حاکم بر ایران است. کشتار آبانماه و سرنگون کردن هواپیمای مسافربری، اقلیت بی تفاوت در ایران و همچنین هموطنانمان در خارج از کشور را تکان داد. اما ویروس کرونا و نحوه برخورد سران حکومت با این پدیده، یک موضوع را بر همگان آشکار کرد. جمهوری اسلامی در دوران پسا کرونا دیگر جایی در ایران ندارد.

بیایید در سال جدید به افق روشن بیاندیشیم و دست به دست یکدیگر دهیم و این رژیم جنایتکار و پلید را به هر طریق ممکن سرنگون کنیم.