کیوان کابلی- 6 دسامبر 2015

دکتر محمد ملکی، اولین رئیس دانشگاه تهران بعد از انقلاب، طی سخنانی در مراسم خاکسپاری خانم مهری جنت پور (مادر داعی) در تاریخ 14 آذر 94 نکته بسیار ارزنده ای را مطرح کرد که باید مورد توجه ایرانیان در داخل و خارج قرار گیرد.

شجاعت و استواری این پیر آزاده که در هر حرکت اعتراضی در تهران حی و حاضر و معترض، کلیت نظام جهنمی جمهوری اسلامی را هر روزه به چالش می کشد، در مراسم مذکور در حیطه اعتراض محصور نماند و حاوی نکته ای آموزشی برای نسل حاضر بود.

اگر از صرف حضور و شرکت دکتر ملکی در چنین مراسمی که به خودی خود در نظام جمهوری اسلامی یک جرم نابخشودنی محسوب می شود، و دفاع جانانه او از مجاهدین مستقر در لیبرتی بگذریم، نکته آموزنده در این جمله نهفته است: ” نگران نباشید. جامعه ما با تمام مشکلات و فسادش و حاکمیتی که به فسادپروری کاری ندارد اما مرتب زینب و حسین تولید می کند.”

اشاره دکتر ملکی به جامعه سراسر فسادی است که محصول مستقیم حاکمیت جمهوری اسلامی طی 37 سال گذشته بوده و حکومت تاکنون از این موضوع و فقر و بدبختی عمومی به عنوان ابزاری برای جلوگیری از هر گونه حرکت سیستماتیک اعتراضی و اجتماعی به خوبی استفاده کرده است. فساد و فقر و فحشا در ایران تحت حاکمیت آخوندی، چه بسا توسط بسیاری در فضای مجازی به عنوان عامل یاس و ناامیدی در تغییر وضعیت موجود به گویش های مختلف فورموله می شود و مثلا گفته می شود، دیگر به این جامعه و مردم و جوانانی که فکر و ذکرشان موضوعات مختلف از جمله مواد مخدر، فحشاء، سوء استفاده های گوناگون است نمی توان امیدی داشت.

دکتر ملکی به عنوان فردی سکولار و غیر مذهبی که شمع مبارزه اجتماعی را در بطن جامعه روشن نگاه داشته  به خوبی با این نغمه مایوس کننده که “دیگر به جامعه سراسر به فساد کشیده شده تحت سیطره پاسدار و آخوند نمی توان امید داشت،” آشناست. دکتر ملکی این تئوری ناامید کننده و آخوند پسند که چه بسا از طریق رژیم در درون جامعه و دنیای مجازی اشاعه می یابد را با استفاده از واژه مذهبی تولید مستمر حسین و زینب مورد هدف قرار داده و به زیر ضرب می گیرد.

با این سخن، دکتر ملکی اولا بذر امید را در پویایی جامعه ای که قهرمانانش در آنطرف مرز مداوما با دست خالی زیر موشک و راکت سپاه قدس قرار دارند، می کارد و دوما، فراتر از نگاه داشتن امید، سرنگونی را مطرح می کند.

بدینسان است که وجود و حضور خود دکتر ملکی در حال حاضر گواه و اثبات سخنش است که جامعه مداوما در حال تولید زینب و حسین در جهت سرنگونی رژیم است، حتی اگر چه که رژیم شب و روز از زینب و حسین برای تحمیق مردم و بسیج نیرو برای سرکوب