سخن سیاسی روز

شاید تاکنون واژه انگلیسی Gaslighting را به کرات شنیده اید بخصوص در دوران اخیر که رسانه‌های اجتماعی یکی از پلاتفرمهای شیوع و استفاده موثر از این شیوه فریب بوده است.

اما “گس لایتنیگ” چیست؟ آلفرد هیچکاک، کارگردان مشهور بریتانیایی در سال 1944 فیلمی بنام Gaslight (چراغ گازی) ساخت که داستان شوهری بود که برای توجیه دزدی جواهرات همسرش، او را متقاعد می کرد که در حال دیوانه شدن  است. وقتی که شبها، شوهر به طبقه فوقانی خانه برای سرقت جواهرات زنش می‌رفت و چراغ را روشن می کرد، نور چراغ گازی در طبقه پایین کم می شد اما مرد، به همسرش می باوراند که او تنها تصور می کند که نور چراغ کمتر شده است.

احتمالا ایرانیان به خاطر زندگی تحت حکومت آخوندی بیشترین آشنایی را با این نوع فریب داشته باشند. در اینکه آخوندها با استفاده از دین و مذهب استادانه ترین استفاده کنندگان از “گس لایتینگ” هستند، تردیدی نیست. “گس لایتینگ در “دی ان ای” آخوند است. رژیم آخوند-پاسدار می‌دزدد، میلیاردی غارت می‌کند اما با برگزاری عاشورا و تاسوعا، راهپیمایی اربعین سعی می کند خلق‌الله را متقاعد کند که باید به فکر آخرت باشند. البته آنهایی را که متقاعد نمی‌شوند به ضرب شکنجه و گلوله سرکوب می‌کند.

متاسفانه استفاده از شیوه “گس لایتینگ” در سالهای اخیر منحصر به ولی فقیه و غارتگران آخوند و پاسدار نمانده و به بخشهایی از مخالفان رژیم نیز سرایت کرده است. راستهای افراطی ایرانی با مقایسه شرایط زندگی تحت حکومت جمهوری اسلامی و دوران قبل از انقلاب، از بی نقصی حکومت محمدرضا شاه پهلوی شروع می کنند و با هجمه و گستراندن دروغ و دَون‌های گوناگون به اینجا می‌رسند که اصلا  در 28 مرداد 32کودتایی در ایران رخ نداده است. در “گس لایتینگ” سلطنت طلبان اسناد منتشره توسط دستگاههای اطلاعاتی آمریکا و انگلیس تنها شایعه است و مانند شوهر فیلم هیچکاک که همسرش را متقاعد می‌کند نور چراغ کم نشده، می‌خواهند به بیچاره خلق بباورانند که شبعان جعفری بصورت خودجوش و بدون کمک مالی و لجستیکی سیا، فقط مردمی را که عاشق شاه فراری‌شان بودند رهبری کرد تا دکتر مصدق را برکنار کنند، آنهم بدون همکاری آیت الله کاشانی.

در “گس لایتینگ” اینان، ساواکی در کار نبوده و اگر هم شکنجه و اعدام و تیرباران زندانیان آنهم از پشت در تپه‌های اوین رخ داده، حق حکومت خوب شاه بود که خرابکاران را به سزای اعمالشان رسانده است. این فرشگردان از “گس لایتینگ” رئیسی در ستایش ابتهاج استفاده کرده و “گس لایتینگ” خود را در پراکندن فحش و ناسزا به شاملو و ساعدی ارتقاء می دهند که چرا اساسا این مفاخر هنر و ادب زبان فارسی شعر یا نمایشنامه‌ای بر علیه دیکتاتوری خلق کرده اند.